In 1923 begon het bedrijf met de productie van onderdelen voor radio's, zoals spoelen en variabele condensatoren. Het bedrijf heette nu Schwarzwälder Apparate-Bau-Anstalt. Het werd snel succesvol en er werd een transformatorfabriek opgezet. Vanaf 1926 bood het bedrijf radiokits aan voordat het in 1927 begon om complete apparaten zelf te produceren. Technisch uitstekende apparaten zoals de bekroonde S35, ontwikkeld door Eugen Leutholt, zorgden voor zakelijk succes. 1935 was SABA met een marktaandeel van tien procent in Duitsland op de tweede plaats van de Duitse producent van radioapparatuur achter Telefunken.

In de Tweede Wereldoorlog werd overgestapt op o.a.radio's voor tanks en werden de productiefaciliteiten uitgebreid. Op 19 april 1945 vernietigden twee bombardementen, met name het recent gebouwde fabrieksgebouw volledig. Het administratiegebouw werd bewaard, alleen het dak werd vernietigd.

Tegen het einde van 1945 was SABA in staat om speelgoed (een kraan), tabletbuizen voor de farmaceutische industrie en andere kleinere producten te vervaardigen.

Vanaf 1946 maakte een contingent de productie mogelijk van telefoons voor het postkantoor. Het eerste compleet opnieuw ontworpen naoorlogse apparaat W46 kwam van SABA. Hij werd niet in grote aantallen gebouwd. Vanaf de jaren 1950 produceerde SABA samen met andere Duitse telefoonbedrijven ook de W48, de al lang bestaande standaardtelefoon van de Duitse federale post.

Pas in 1947 was het mogelijk was om opnieuw radio-apparatuur te produceren. In 1949 werd het bedrijf omgezet in een GmbH. Omdat de erfgenamen nog te jong waren, nam de stiefvader het bedrijf over. SABA starte met de productie van koelkasten en miste bijna de tv-boom. Pas in 1957 werd de niet erg succesvolle koelkastproductie stopgezet en namen de gebroeders Brunner-Schwer SABA over. De eerste televisie vervaardigd door SABA als standaard was de Schauinsland W II van 1953. In de jaren zestig, gevolgd door een uitbreiding van het bedrijf, waaronder een fabriek in Friedrichshafen voor de productie van bandrecorders. SABA bouwde daarnaast draagbare radio's en vanaf 1967 met de introductie van PAL-kleurentelevisie en kleurentelevisies.

SABA heeft geïnvesteerd in verschillende grote projecten: bandrecorders voor satellieten en opnamestudio's, apparaten voor het verwijderen van slaapstoornissen en dergelijke. Deze dure apparaten samen met andere verkeerde beslissingen zetten het bedrijf in de late jaren zestig in financiële moeilijkheden.

Een van de innovatieve technieken van SABA was u. a. de draadloze afstandsbediening, die bepaalde functies via echografie bestuurde. Verdere ontwikkelingen in de televisies waren beeld in beeld en een geïntegreerd service- en diagnosesysteem om het oplossen van problemen mogelijk te maken. Het ontwerp van de apparaten won talloze prijzen. Het sociale beleid van het bedrijf maakte het bedrijf ook tot een veelgevraagde werkgever in Villingen-Schwenningen, dat ook in veel functies buitenlandse werknemers uit Italië of Joegoslavië tewerk stelde.

De jaren 1970 bracht de achteruitgang. In 1978 kocht SABA de serie 2000 van Sanyo, in 1979 werd de hi-fi apparatuur volledig verlaten.